قفل گوشی ها نشان از فاصله دارد یا ....

یادش بخیر زمانی که موبایل اومده بود داشتنش مخصوص افراد خاصی بود همون قشر مرفه بیدرد که ما کاری به اون قشر زحمت کش جامعه نداریم ! کار به خود گوشی دارم همون گوشی هایی که ابتدا اندازه یه نصفه آجر بود و بماند که امروز هم باز برگشتیم به همان دوران و گوشی شدن تمام آجر . گوشی های آن زمان بخاطر آدمهای آن زمان طراحی شده مردمی ساده صاف بی غل غش یه دفترچه تلفن داشت و بعدا هم اس ام اس اضافه شد به همین خاطر که مردم ساده بودن نهایت قفل گوشی این بود که کلید سبز بزنید و بعد کلید ستاره تازه خود این روش هم گوشی می گفت یعنی هر کی گوشی می گرفت دست می تونست قفل گوشی باز کنه چون چیزی تو گوشی نبود .

القصه دنیا پیشرفت کرد و مردم هم پیشرفت کردن حالا دیگه اس ام اس اومده بود و ای ممکن بود یهو یکی از اون شکلک های قلب لو بره به همین خاطر قفل هم کمی سخت تر شد یه عدد چهار رقمی اضافه شد هر چند اون هم میشد شکست و با گرفتن فلان کلید و فلان عدد گوشی باز کرد و خلاصه همینطور که گوشی ها جدید شدن آمدها هم رنگ عوض کردن و دیگه ساده نبودن گوشی ها مجبور شدن برای اینکه آبروی صاحبش حفظ بشه یه پین و الگو هم اضافه کنه اما آدمها آنقدر اسرار یواشکی داشتن تو گوشی که کارخانه های سازنده مجبور شدن به خاطر اینکه فردا مورد نفرین خانواده قرار نگیرن و نگن ای فلان فلان شده تو زنم ازم گرفتی و برای حفظ بنیاد خانواده بازم قفل گوشی ها امن تر کنن حالا دیگه تشخیص اثر انگشت اضافه شد . بعد از ورود به اتاق فرمان سایت موشکی این گوشی بود که مجهز شده بود به اثر انگشت ُ اما گویی این هم جواب نمیداد و آنقدر این گوشی اسرار داشت که باید تشخیص عنبیه چشم و اسکن مردمک هم بهش اضافه کنیم و شک نکنید چند وقت دیگه برای حفظ اسرار گوشی تست دی ان ای هم بهش اضافه بشه .

راستی چی شده که آدمهایی که شبها سرشون می گذاشتن کنار هم روی یه بالشت و در گوشی همه حرفهاشون می زدن به جایی رسیدن که برای مخفی کردن اسرارشون از هم و شاید برای حفظ آبرو باید کاری کنن که وارد شدن به گوشی آنها سختر از وارد شدن به مقر جاسوسی آمریکا باشه .

باید فکر کنیم چرا آدمها این همه از هم فاصله گرفتن که شوهر چند خط کخفی داشته باشه یا زن وقتی کنار همسرش نشسته یواشکی گوشی خودشو از دسترس خارج کنه .